Een paar weken geleden was het Pasen en stonden we als gemeente stil bij de dood en opstanding van onze Here Jezus Christus. Wat mij geraakt heeft zijn de woorden van Jezus aan het kruis. “Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten” (Matth. 27:46). Op dat moment was Hij volledig op zichzelf teruggeworpen, door Zijn hemelse Vader verlaten. Alleen gelaten, juist in die moeilijkste momenten van Zijn leven. Op dat moment werd het gewicht van de zonde het zwaarst. Hij was door God zijn Vader tot zonde gemaakt. (2 Cor. 5:21). Tot in de zwartste dood is Hij volledig te gronde gegaan. Waarom? Zodat wij rechtvaardig voor God konden worden. Om ons het leven te geven! Om onze zonden aan het kruis weg te dragen zodat het loon van de zonde aan ons voorbij zou gaan.

Als ik naar mezelf kijk weet ik wel zeker van niet. Maar als ik naar Here Jezus Christus kijk weet ik zeker van wel!

Afgelopen zondag legde br. Oscar Lohuis in zijn preek nog eens kernachtig uit dat iedereen, niemand uitgezonderd, gezondigd heeft en dat het loon van de zonde de dood is (Rom.3:23; 6:23). Maar ook, – halleluja – dat Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren en we door genade behouden zijn, door ons geloof, dat niet uit onszelf maar het is een gave van God (Rom.5:8; Efeze 2:8-9). Onze Here Jezus Christus was uit liefde voor ons bereid om volledig te gronde te gaan voor ons behoud. Hij was de ultieme graankorrel die in de aarde gevallen is en stierf (Joh. 12:24). Voor mij. Voor u. Voor jou. Voor iedereen. Wij, die in Hem geloven, mogen door Zijn dood en opstanding Zijn vrucht zijn.

Ben ik ook bereid om volledig te gronde te gaan? Om alles op te geven en alles los te laten wat mij zo lief is? Ben ik ook bereid om te sterven als een graankorrel? Ben ik werkelijk bereid om dat risico te nemen? Zou ik dat kunnen? Zou ik er toe in staat zijn? Zou u het kunnen? Dat is de vraag die ik mij stelde rond de Paasdagen. Als ik naar mezelf kijk weet ik wel zeker van niet. Maar als ik naar Here Jezus Christus kijk weet ik zeker van wel! Omdat Hij het al voor mij gedaan heeft. Omdat Hij mijn straf al gedragen heeft. Omdat Hij mijn dood al gestorven is. Daarom ben ik werkelijk vrij. Vrij om alles los te laten en alles op te geven. Omdat Hij me alles al heeft gegeven. Daarom kan ik vrucht dragen en Hem in mijn dagelijkse doen en laten alle eer en lof te geven die Hem toekomt. Nu nog leren vertrouwen…